Privédectectives ingehuurd door Leusdens advocatenkantoor

ALIMENTATIEFRAUDE - Detectives inzetten om een eind te maken aan het betalen van partneralimentatie. Een Leusdens advocatenkantoor schrikt er niet voor terug.

De advocaten van AssumDelft in Leusden werken al enige tijd succesvol samen met detectivebureau Active CSI uit Bunschoten. De bewijzen die de speurneuzen verzamelen tegen exen die ten onrechte partneralimentatie ontvangen, blijken onmisbaar aan de onderhandeltafel en in de rechtbank.

Zo is de supermarkt een dankbare plek voor de alimentatiespeurder. In de rij bij de kassa kan hij ongemerkt registreren wie van het stel vóor hem de boodschappen afrekent. Doet de ex-echtgenoot het zelf, dan is er niks aan de hand. Maar betaalt de nieuwe vriend of vriendin dan gaat de foto in het alimentatiedossier.

Het schaduwen van nietsvermoedende mannen en vrouwen is een tweede natuur voor oud-rechercheur Ron Troost, die sinds 2008 - samen met zoon Glenn - voor zichzelf werkt. Active CSI verdient zijn brood met het doen van naspeuringen naar personen en bezittingen op vele fronten. Het detectivebureau wordt tegenwoordig vaker gevraagd bewijs te verzamelen tegen ex-partners, die volgens de klant een volwaardige nieuwe relatie hebben maar de alimentatie door laten lopen.

Taai
AssumDelft houdt de alimentatiejagers wat dat betreft goed aan het werk. Het is geen alledaagse alliantie, beamen echtscheidingsadvocaten Ingrid Veen en Willem Brouwer, maar wel eentje die vruchten afwerpt in het taaie veld van de alimentatiewetgeving.

,,De bewijslast ligt altijd bij de partner die alimentatie betaalt'', legt Ingrid Veen uit. ,,Bij de scheiding wordt een bedrag vastgesteld gebaseerd op het verschil in inkomen. Als de inkomenssituatie van de minst verdienende daarna verandert, dan is het aan de betalende ex-partner om dat aan te tonen.'' Trouwt de ex opnieuw of gaat hij of zij officieel samenwonen dan kan er een streep door de alimentatie.

In het grijze gebied van een niet-geregistreerde nieuwe liefde ligt dat volgens Brouwer een stuk ingewikkelder. ,,De betaler moet in dat geval aantonen dat er sprake is van een duurzame affectieve relatie, waarin de gescheiden echtgenoot en de ander voor elkaar zorgen. Hij moet ook het bewijs leveren dat ze een gemeenschappelijke huishouding voeren.''

Tekst loopt door onder de foto...

Een bijzondere samenwerking: v.l.n.r. advocaat Willem Brouwer, detective Glenn Troost, advocaat Ingrid Veen en detective Ron Troost. © Saskia Berdenis van Berlekom

Omdat geen rechter de alimentatie teniet zal doen op basis van vermoedens alleen, worden vader en zoon Troost ingeschakeld. De detectives observeren hun doelwit over een periode van twee maanden om het leefpatroon na te gaan en vast te leggen.

Privacygrens
Foto's en filmbeelden zijn onmisbaar, verduidelijkt Glen. ,,Het gaat uiteindelijk om hard en onweerlegbaar bewijs. We gaan nooit de privacygrens over door in een woning naar binnen te filmen of te fotograferen. Afluisteren gebeurt evenmin en iemand wekenlang 24-7 achtervolgen, doen we ook niet. Dat houdt vanwege de inbreuk op de privacy geen stand voor de rechter.''

,,We zijn geen cowboys, maar gediplomeerde en erkende detectives'', vult Ron aan. ,,Niet iedereen kan zomaar een bureau beginnen, en dat is maar goed ook. Je hebt de regels in acht te nemen en wat niet bewezen kan worden, kan niet bewezen worden. Ik zeg het er altijd bij tegen de klanten. We manipuleren de feiten zoals we die tegenkomen niet.''

Kus
Een alimentatiedossier bevat vaak beelden van de voormalig echtgenoot die - op meerdere momenten in de onderzoeksperiode - innig gearmd of hand in hand loopt met de nieuwe partner. Ook bij een kus op straat klikt de camera van de detectives.

,,We mogen dat doen vanaf de openbare weg. Als iedere dag de fietsen van de kinderen bij de nieuwe partner op de oprit staan, dan registreer je dat ook. Hetzelfde geldt voor de nieuwe vriend die de kinderen naar school brengt of haar hond elke dag uitlaat. Daarmee onderbouw je het criterium dat ze voor elkaar zorgen'', zegt Ron.

De detectives noch de advocaten hebben scrupules over de heimelijke observaties. Brouwer: ,,Vergis je niet in de bedragen. 1.000 euro alimentatie per maand is geen uitzondering. Als de ex er financieel al lang en breed bovenop is en hij of zij blijft het geld toucheren, dan is er sprake van stelselmatig onrecht. Als de betalende partij er geen werk van maakt, dan zit hij of zij er twaalf jaar aan vast. Reken maar uit. Zelfs al gaat het 'maar' om 250 euro per maand, dan nog heb je het over 36.000 euro.''

Wetsvoorstel
De alimentatiewetgeving is volgens Veen en de anderen wat dat betreft hard aan verandering toe. ,,Vorig jaar was het bijna gelukt de partneralimentatie terug te brengen naar vijf jaar. De Raad van State kraakte de onderbouwing van het Wetsvoorstel, maar op termijn zal het er wel van komen. De samenleving is immers veranderd: de meeste gescheiden mannen en vrouwen hebben tegenwoordig binnen enkele jaren een nieuwe relatie. Dan slaat twaalf jaar nergens op. Daarnaast is het zo dat de bewijslast over partneralimentatie veel te eenzijdig ligt bij de betalende partij. Die verhouding is nu hartstikke scheef en oneerlijk.''

De advocaat bespeurt wel een lichte kentering onder rechters. ,,We zijn er nog lang niet, maar het is een teken aan de wand dat de tegenpartij in een drietal alimentatiezaken ook tot het terugbetalen van ten onrechte ontvangen geld en vergoeding van de juridische kosten werd veroordeeld. Een hoopvol signaal, al blijft het detectivewerk.''